DRIE TACTIEKEN VOOR JONGE AFGESTUDEERDEN IN DE VERPLEEGKUNDE
De volgende drie tactieken zijn bedoeld om de intrede in de professionele wereld als afgestudeerde HF te vergemakkelijken, zodat je het beroep over een langere periode kunt uitoefenen...
Cian Ehrismann
9/29/20222 min read
Vijf tactieken voor jonge afgestudeerden in de verpleegkunde
De volgende vijf tactieken zijn bedoeld om de intrede in de professionele wereld als gecertificeerde HF te vergemakkelijken om het beroep over een langere periode te kunnen uitoefenen, deze tactieken zijn gebaseerd op de uitgewerkte onderwerpen:
Goed gebruik maken van de inductieperiode, vragen en onduidelijkheden tijdens de inductieperiode verhelderen. Notities maken, lokalen vastleggen, eventueel regels noteren die in het team worden gehandhaafd enzovoort. De introductieperiode geeft je de kans om je in te werken en inzicht te krijgen in de afdeling en het team. Je moet de teamleden vanaf het begin goed kennen, zodat je weet bij wie je later terecht kunt. Maar ook voorschriften, normen en richtlijnen moeten in het begin worden ingestudeerd.
Doe zoveel mogelijk ervaring op, als je te maken krijgt met complexe patiëntsituaties, dan moet je je inzetten om er in zulke gevallen te zijn. Want door de tips van collega's en de eigen ervaring versterk je de zingeving, hanteerbaarheid en betekenis. Leren van elkaar is de meest waardevolle formule die een jong afgestudeerde kan gebruiken.
Ontwikkel copingstrategieën, overal lees je over coping en de voordelen ervan. Er zijn veel boeken die verschillende strategieën opnoemen. Het vergt zelfdiscipline om strategieën voor jezelf te vinden en toe te passen, zonder deze strategieën zul je geen innerlijk evenwicht hebben of niet over voldoende hulpbronnen beschikken, waardoor je weerloos zult zijn tegen de stressoren.
Leer om een stressfactor te definiëren als Primaire Beoordeling I of Primaire Beoordeling II. Ongeacht de uitdaging waarmee je wordt geconfronteerd, kun je deze als neutraal zien (primaire beoordeling I). Of de uitdaging classificeren als bedreigend, gunstig of irrelevant (primaire classificatie II). Het gevoel van eigenwaarde neemt toe omdat men geen angst ziet in stressfactoren maar motivatie.
Zelfefficiënt zijn in iemands competenties en acties. Een leercultuur creëren in het team, niet bang zijn voor fouten, de mogelijkheid erkennen om nieuwe kennis op te doen. Hulpbronnen herkennen, zowel persoonlijke (bijv.: stressvol zijn, goed kunnen organiseren, medische roosters herkennen) maar ook hulpbronnen uit de omgeving (bijv.: intra-/interprofessioneel team, normen, handboeken, elektronische documentatie) en deze ook strategisch gebruiken.