GOEDKOOP GHOSTWRITING, DUUR PLEZIER

In dit artikel willen we kort uitleggen hoe het werk van een goedkope ghostwriter in zijn werk gaat. We hopen dat we je een beetje inzicht kunnen geven in het werk van een ghostwriter...

Cian Ehrismann

10/2/20194 min read

Waar je op moet letten bij ghostwriting

Als professioneel ghostwritingbureau krijgen we herhaaldelijk het verwijt dat we veel te veel geld vragen. Het kan niet zo zijn dat een pagina die in 5-10 minuten getypt is zoveel geld kost. De studenten rekenen dan uit dat we met 50 CHF per pagina waarschijnlijk minstens 6 pagina's per uur aankunnen. Een uurloon van 300 CHF is meer dan oneerlijk.

Als ons uurloon echt 300 CHF zou zijn, zouden we het met de studenten eens moeten zijn. Helaas is dat niet het geval.

In dit artikel wil ik kort uitleggen hoe het werk van een echte professionele ghostwriter in zijn werk gaat (en waarom het niet mogelijk is om 6 pagina's in een uur te schrijven). Natuurlijk zijn er mensen die het hele werk als bijbaantje doen (iedereen kan immers over elk onderwerp schrijven). In dit geval kost een pagina echt maar 15 CHF, omdat veel stappen die nodig zijn voor een goed cijfer voor een academische paper worden weggelaten. Veel studenten die eerst voor deze goedkope versie kozen, belanden uiteindelijk weer bij mij. Dit artikel is eigenlijk bedoeld om te informeren en tegelijkertijd ook om studenten de kans te geven zelf te beslissen wat voor hen belangrijk is en of goedkoop soms niet duurkoop is.

Als ik een aanvraag voor werk krijg, gaan er minstens 10 e-mails heen en weer tussen de student en mij. Als eenmaal duidelijk is wat de professor precies wil, hoe het onderwerp precies is gedefinieerd (soms kan een concrete onderzoeksvraag ook meerdere kanten op) en wat de formele eisen zijn. In veel gevallen gaat het om veel meer dan 10 e-mails en zijn er ook een paar telefoongesprekken. De prijs wordt ook altijd vooraf afgesproken. En met alle details, zodat er later geen geschillen of onaangename verrassingen zijn.

Als de student vervolgens besluit om mij de opdracht te geven, lees ik me eerst in over het onderwerp. Zelfs als ik al van veel onderwerpen op de hoogte ben, zijn er vaak speciale gevallen die ik eerst moet leren. Daarna (nogmaals, aangezien ik fulltime ghostwriter ben) ga ik naar de relevante bibliotheek. Dit betekent dat ik ofwel naar de bibliotheek van de Universiteit voor Economie en Bedrijfskunde ga, of naar tekstboekencollecties van andere universiteiten, waar ik de relevante literatuur haal. In de meeste gevallen kopieer ik de belangrijke pagina's uit de betreffende boeken, zodat ik er thuis verder aan kan werken. In de korte tijd die overblijft tot de deadline is het in de meeste gevallen gewoon niet mogelijk om alle boeken te lenen.

Al met al ben ik voor één werkstuk ongeveer 4 uur in de bibliotheek/tekstboekencollectie. Dan heb ik meestal genoeg literatuur voor ten minste het basisraamwerk van het werkstuk, zodat ik aan de slag kan. Wat ik echter nog mis, zijn wetenschappelijke artikelen. Elk echt goed wetenschappelijk artikel zou actuele artikelen uit gerenommeerde tijdschriften moeten bevatten. Sommige van deze artikelen zijn echter gratis te vinden op internet. Sommige zijn te vinden in bibliotheken/tekstboekencollecties, hoewel ze vaak niet beschikbaar zijn in elektronische vorm. Als ze in elektronische vorm beschikbaar zijn, dan heb ik geluk. Ik ga dan van thuis uit via VPN en de universiteit naar de betreffende site, lees ongeveer 40 artikelen over een onderwerp door, waarvan ik er dan echter maar 5-10 gebruik, omdat de andere niet 100% bij de betreffende onderzoeksvraag passen, maar slechts 80% of minder.

Voordat ik begin met schrijven, heb ik dus al een hele dag besteed, inclusief de heen- en terugreis, aan het bekijken van verschillende literatuur direct op de universiteit, een paar uur lezen over het onderwerp en nog een dag aan het zoeken, lezen en vervolgens selecteren van relevante artikelen. In deze ongeveer 3 volledige werkdagen is er nog geen enkele zin op papier gezet. Maar dan begint het.

Nu ik ongeveer weet welke literatuur ik ga gebruiken, maak ik een inhoudsopgave en begin ik te schrijven. Natuurlijk is de literatuur die ik al heb onderzocht te weinig om de paper echt professioneel te kunnen schrijven. Dus werk ik de werken die ik al heb door en typ ik een basisoverzicht. Terwijl ik deze basisopzet schrijf, maak ik aantekeningen over waar ik nog een of twee details mis. In de meeste gevallen neem ik alleen de werken in de bibliotheek door, anders zou ik meerdere dagen in de bibliotheek moeten doorbrengen. Dus pas als ik thuiskom, merk ik dat er in veel gevallen verwijzingen zijn naar andere interessante literatuur.

Als het basiskader er is, ga ik naar de bibliotheek/tekstboekencollectie met mijn aantekeningen over wat ik nog mis. In het ideale geval vind ik daar wat ik nodig heb. Soms moet ik wat onderzoek doen op mijn laptop om te zien of er vergelijkbare werken beschikbaar zijn. Dan worden er weer foto's gemaakt en na nog een dag (of 2) in de bibliotheek, waarin geen enkele pagina is geschreven, heb ik de rest van de literatuur bij elkaar.

Dan wordt het al bestaande basiskader nog eens herzien. In totaal moet het minimum aantal bronnen gemiddeld 3 verschillende bronnen per pagina zijn. Dit betekent dat ik ongeveer 60 bronnen heb gebruikt voor een paper van 20 pagina's, maar in totaal minstens drie keer zoveel heb onderzocht. En ja, ik heb ook echt de afzonderlijke hoofdstukken uit de betreffende boeken of artikelen gelezen. Anders is het niet mogelijk om die werken uit te sluiten die niet echt 100 procent bij de vraag passen.

Daarna, als de tekst eindelijk klaar is, moet ik het vervelende werk doen van het opmaken van het geheel en het voorbereiden volgens de citatierichtlijnen. De bibliografie wordt hier ook herzien en de paper wordt nog een keer nagelezen (ik maak ook typefouten, die natuurlijk niet in de definitieve versie mogen worden opgenomen).

Je kunt dus duidelijk zien dat het typen van het paper de minste moeite is als je echt wetenschappelijk wilt werken en goed onderbouwde bronnen als basis wilt gebruiken. Als je naar de totale inspanning kijkt, wordt het duidelijk dat het niet mogelijk is om 6 volledige pagina's in 1 uur te schrijven. Ik hoop dat ik je een interessant inzicht heb kunnen geven in het werk van een ghostwriter.